عشق است استقلال

علي كفاشيان در حالي رئيس فدراسيون فوتبال شد كه اكثر ناظران و تحليلگران معتقد بودند ممدحسين قريب كانديداي مد نظر دولت در انتخابات فدراسيون فوتبال است و كفاشيان، كسي است كه دولتي ها در پي بركناري او هستند. 

 

به گزارش عصر ايران، در شرايطي كه خيلي ها فكر مي كردند قريب رئيس فدراسيون فوتبال مي شود، اما برخلاف تصور آنها، كفاشيان دوباره به عنوان رئيس فدراسيون برگزيده شد. 

 

برخي از اهالي ورزش، اين انتخاب را نشانه استقلال مجمع انتخاباتي فدراسيون فوتبال دانستند و بر ايستادگي مجمع و كفاشيان در برابر اراده دولتيان درود فرستادند! 

 

نويسنده اين يادداشت مدعي نيست كه جامعه فوتبال ايران در اين ماجرا قطعاً بازي خورده است و اكنون بي آنكه بداند، دلخوش است كه دست اراده دولتيان از دامان فوتبال ايرانيان كوتاه شده است، اما بد نيست كه توجه اهالي فوتبال و خوانندگان عصر ايران ورزشي را به سناريوي پنهان محتملي جلب كنيم كه ممكن است در زيرپوست اين انتخابات نوشته و اجرا شده شده باشد. 

 

علي كفاشيان را همه ايرانيان به عنوان ئريس فدراسيوني ضعيف و سست آهنگ در برابر اراده مقامات مافوق مي شناسند. كسي كفاشيان را به جسارت و قدرت ايستادگي نمي شناسد بلكه همه از او به عنوان فردي اطاعت پذير و حرف گوش كن ياد مي كنند كه اساساً با اين انگيزه از سوي مقامات بالاتر به فوتبال ايران تزريق شده است كه به آساني به امر و نهي هاي آنان تن دهد. 

 

همه مي دانند كه علي دايي در دوران كفاشيان با اراده اهل سياست سرمربي تيم ملي شد و با اراده آنان نيز بركنار شد. كفاشيان در جريان نصب و عزل دايي، فقط نقش ابلاغ كننده و امضاكننده حكم انتصاب و بركناري او را ايفا كرد و بس. 

 

از سوي ديگر، جامعه فوتبال ايران از كفاشيان ناراضي بود و ماندن او را خوش نداشت؛ چرا كه ضعف اراده او را مجراي اصلي دخالت هاي بي حد و حصر دولتي ها در فوتبال كشور مي دانست. 

 

دولت نيز به خوبي از اين حقيقت مسلم آگاه بود كه حمايت او از هر كانديدايي، موجب مخالفت اهالي فوتبال با انتخاب آن كانديدا به عنوان رئيس فدراسيون فوتبال مي شود. 

 

بنابراين، اگر دولتي ها قصد ابقاي كفاشيان را كرده باشند، از آنجايي كه مي دانستند جار زدن چنين قصدي به نقض غرض مي انجامد و موجب سرنگوني كفاشيان از صندلي رياست مي شود، هيچ بعيد نيست كه فرد ديگري را به صورت غيرمستقيم به عنوان كانديداي خود در انتخابات فدراسيون فوتبال معرفي كرده باشند تا همه نگا هاي منفي و مخالف متوجه آن فرد شود و كفاشيان بتواند با ژست " كانديداي مستقل از دولت " دوباره رداي رياست بر تن كند. 

 

از اين منظر، اراده سياسي پشت پرده انتخابات فدراسيون فوتبال، از چندي قبل معطوف به معرفي كاذب قريب به عنوان كانديداي دولت در انتخابات فدراسيون شد در حالي كه كانديداي اصلي دولت كسي جز علي كفاشيان نبود. 

 

به عبارت ديگر، دولتي ها با دو كانديدا وارد انتخابات فدراسيون شدند: قريب و كفاشيان. قريب كانديداي روي صحنه بود كفاشيان كانديداي پشت پرده! پيروزي هر يك از اين دو كانديدا، در حقيقت پيروزي دولت در انتخابات فدراسيون فوتبال بود. اما اگر كفاشيان رئيس باقي مي ماند، به دليل ويژگي هاي شخصيتي اش، دولت مي توانست حباب وار براندازد از نشاط كلاه! چرا كه كفاشيان اهل " نه گفتن " به اراده مقامات سياسي فرادست خود نيست. 

 

آنچه گفته شد، البته صرفاً يك فرضه يا گمانه زني است اما نكته جالب اين است كه برخي از كارمندان فدراسيون فوتبال نيز مويد اين فرضيه اند. 

 

اين كارمندان، كه از نزديك دستي بر آتش تحولات دروني فدراسيون فوتبال دارند، ظهر روز دوشنبه، در گفتگو با خبرنگار عصر ايران ورزشي، با قاطعيت معدي بودند كه علي كفاشيان كانديداي اصلي دولت بود و به صحنه آمدن محمدحسين قريب به عنوان كانديداي دولت در اين انتخابات، در واقع ابزار و راهكاري بود براي باقي كفاشيان در مسند رياست فدراسيون فوتبال. 

 

جالب اينكه، ادعاي " استقلال كفاشيان و رقابت او با كانديداي دولت " براي اين گروه از كارمندان فدراسيون فوتبال، ادعايي گزاف و خنده دار بود! 

 

شايد اگر كمي دقيق تر بنگريم، اين فرضيه چندان هم بيراه نباشد. آخر كفاشياني كه در طول مدت رياستش بر فدراسيون فوتبال، هيچ گاه در برابر اراده مقاما بالاتر ايستادگي نكرده بود، چگونه يك شبه به " قهرمان ايستادگي در برابر دولت " بدل شد؟ 

 

مطابق اين فرضيه، رسانه اي شدن گسترده خبر غيرقانوني بودن انتخاب كفاشيان به عنوان رئيس فدراسيون فوتبال، به دليل منع حضور بازنشسته ها در راس فدراسيون ها، پرده ديگري از بازي اهالي سياست با اهالي فوتبال بود. 

 

پرده بعدي اين بازي، موضع گيري شجاعانه و مستقل كفاشيان در برابر اراده اهل سياست بود: كفاشيان اعلام كرد كه از انتخابات فدراسيون فوتبال كنار نمي كشد. 

 

پرده سوم، مطرح شدن بحث تكراي و هراس آور " تعليق فوتبال ايران از سوي فيفا " بود؛ بحثي كه موقعيت كفاشيان را در راه رسيدن به رياست فدراسيون فوتبال، بيش از پيش تقويت كرد. 

 

بدين ترتيب علي كفاشيان كه در تاريخ فدراسيون فوتبال ايران، به درست يا غلط، يكي از مظاهر بارز ضعف اراده به شمار مي رفت، ناگهان مظهر ايستادگي و مقاومت در برابر اراده مقامات بالاتر شد و از اطاعت امر آنان سرپيچيد و به سان يك " پهلوان "، اهل سياست را ناكام گذاشت و خود دوباره رداي رياست بر تن كرد. 

نوشته شده در ساعت توسط mirabc| (0) نظر|

تيم‌هاي استقلال و الريان در نخستين ديدار از مرحله‌ي گروهي ليگ قهرمانان آسيا به مصاف هم رفتند. استقلال كه با دو پيروزي در مرحله‌ي پلي‌آف پا به اين مرحله گذاشته بود، هر چند بازي تدافعي ارائه داد، اما توانست در آخرين دقايق بازي سه امتياز بازي را به دست آورد.گوران يركوويچ در اين ديدار براي آبي‌پوشان گلزني كرد.

 بازيكنان الريان در اين نيمه صاحب موقعيتي شدند كه مدافعان استقلال اين توپ را دفع كردند و به اسماعيل شريفات رساندند. شريفات نيز به سمت دروازه الريان رفت و در محوطه جريمه اين تيم برخوردي روي او انجام شد كه البته خطا به نظر مي‌رسيد اما داور مسابقه

 اعتقادي به اين مسئله نداشت و از همين رو به دليل اعتراض اسماعيل شريفات به او يك كارت زرد داده شد.

 چند دقيقه بعد از سمت راست دروازه الريان جي لويد ساموئل صاحب توپي شد و روي دروازه ارسال كرد اما به دليل اينكه هيچ كدام از بازيكنان استقلال در محوطه حضور نداشتند، اين موقعيت از بين رفت.

 در ادامه كار بازيكنان الريان صاحب موقعيت نصفه و نيمه‌اي شدند كه رحمتي شوت بازيكن حريف را گرفت. در ثانيه‌هاي پاياني نيز اسماعيل شريفات صاحب موقعيتي شد كه دروازه‌بان حريف آن را گرفت.

 پرويز مظلومي در كنار زمين ايستاده كار بازيكنانش را تماشا مي‌كرد و او نيز نسبت به برخوردي كه روي شريفات انجام شد، اعتراض داشت. پس از اين تصميم مظلومي هر از چندگاهي نسبت به تصميمات داور واكنش نشان مي‌داد. نيمه‌ي نخست با تساوي بدون گل به پايان رسيد.

 نيمه دوم ديدار دو تيم استقلال ايران و الريان قطر بر خلاف نيمه‌ي نخست فرصت‌هاي گلزني زيادي داشت كه سهم تيم ميزبان بيشتر بود.

 در ثانيه آغازين نيمه دوم، قطري‌ها پس از آغاز بازي به سمت دروازه استقلال حركت كردند و از سوي بازيكنان اين تيم توپي روي دروازه رحمتي سانتر شد كه منتظري آن را با ضربه برگردان، دفع كرد.

 در ادامه بازي جي‌لويد ساموئل از سمت چپ دروازه الريان حركتي را انجام داد و با جا گذاشتن وارد محوطه جريمه اين تيم شد و شوتي را به سمت دروازه آنها زد كه با اختلاف كمي از كنار دروازه به بيرون رفت.

 الرياني‌ها براي اينكه نبض بازي را در دست بگيرند و به گل دست پيدا كنند، از ميانه‌هاي ميدان حركتي را آغاز كردند و به سمت دروازه رحمتي شتافتند اما در نهايت شوت بازيكن قطري از بالاي دروازه رحمتي به بيرون رفت.

 در ادامه بازيكنان قطري فشار بيشتري را روي دروازه استقلال آوردند كه اين مساله باعث شد چند موقعيت را به دست بياورند و يكي از آنها با تكل سيدمهدي رحمتي دفع شد. چند دقيقه بعد تاب‌باتا پا به توپ شد و وارد محوطه جريمه استقلال شد و در اين صحنه پژمان منتظري با او برخوردي داشت كه داور معتقد بود در اين صحنه خطايي اتفاق نيفتاده است.

 الرياني‌ها كه بيكار ننشسته بودند، باز هم به سمت دروازه استقلال آمدند و در يك صحنه آلفونسو شوتي را سمت دروازه رحمتي زد و در حالي كه او كمي از دروازه بيرون آمده بود، نوك انگشتانش اين توپ را به سمت بيرون زمين هدايت كرد و اين موقعيت خطرناك نيز توسط رحمتي دفع شد.

 استقلال در دقايق پاياني بازي روي كار تيمي صاحب موقعيت شد، اما ضربه‌ي شريفات درست به جايي رفت كه سنگربان الريان قرار گرفته بود.

 تلاش الريان در وقت‌هاي اضافي بازي سودي نبخشيد و اين استقلال بود كه به گل رسيد. تعويض‌هاي پرويز مظلومي جواب داد و از روي كار محسن يوسفي و گوران يركوويچ كه به ميدان آمده بودند، استقلال به گل رسيد. در ميانه‌ي ميدان روي شريفات خطايي صورت گرفت. حنيف عمران زاده سريع بازي را شروع كرد، همكاري خوب استقلالي‌ها با چند پاس يركوويچ را صاحب توپ كرد و اين بازيكن هم توپ را به گل تبديل كرد.

نوشته شده در ساعت توسط mirabc| (0) نظر|
X